2011-08-23

HERIOTZARAKO JANTZITA
Donna Leon
(Erein, 2009)


Oporretara joan behar zuen familiarekin Guido Brunetti komisarioak, baina trabesti bat hilik azalduko da orube batean eta poliziak argitu beharko du kasua. Hildako identifikatu eta aztarnak topatu ahala, Venezian etxebizitza lortzeko mafiek martxan dituzten negozio zikinak eta karitatezko erakunde ustelen atzean daudenak ere azaltzen joango dira. Bidean hildako gehiago izango dira. Azkenean kasua argitu argituko da, baina zigorra jende xehe eta arruntarentzat izango da bakarrik. Izan ere, boteretsuak beti atera ohi dira onik legea eta epaileak tarteko badira. 
            Brunetti pertsonaia oso gizon arrunta egiten zaigu, oso hurbilekoa. Ez da Iparraldeko beste polizia horiek bezalakoa, ez dago dibortziatuta, ez du gehiegi edaten, ez dauka depresio larririk. Oso bitxia egingo zaiguna –niri, behintzat, gertatu zait- zera izango da Venezia hiria (kanalak, vaporettoak, palazioak…) eta polizia istorio arrunt baten (jazarpenak, tiroak, forentseak…) arteko nahasketa. Ez naiz irakurritako liburuei buruzko filmen ikusi zalea, baina kasu honetan gustura joango nintzateke zinemara.
            Istorioak oso erritmo handia dauka, ordu erdiko irakurketako kapituluetan emanda dago, baina patata frijitu iragarki hark esaten zuen bezala “ezin izango duzu bakarrarekin konformatu”, kontakizunak harrapatu egin zaitu eta gutxienez bi kapitulu irentsiko dituzu irakurraldiko.
            Kontsumorako literaturaz ari gara. Aparteko balorerik gabekoa, baina denbora-pasa atsegina eskain diezagukeena: bidaia bat, oporretako planik gabeko egunak, itxarongelak…
             Gustatu bazaizue ez larritu, Brunetti komisarioak gutxienez beste dozena bat kasu badauzka eta izango duzue non aukeratu. Espero dezagun aurki besteren bat euskaraz argitaratzea.
Rafa L.



No comments: