MAITASUNA BESTERIK EZ

MAITASUNA BESTERIK EZ
Marliese Arold
(Elkar, 2007)


Neska “arrunta” da Sandra. Baina nondik eta nola ez dakielarik, orain artean bere lagun minekiko -mutila- sentitutakoarekin zerikusirik ez daukan zerbait hasiko da sentitzen Meikerekin. Meike, neska konprometitua etxean, gazte mugimenduan, antzerkigintzan... erakargarria egin zaio Sandra neska pija-ri. Hasieran, honek, beste neskarekin maitemintzeak, izugarri aztoratuko du Sandra; baina gerora, onartu, lasaitu eta amodioaz gozatzen hasiko da.

Akzioa Alemanian-edo burutzen da. Atentzioa ematen du nobelan gazteek daukaten dibertitzeko era: dena kontsumitzean datza, erosi, erosi eta erosi. Eta istorioan agertzen zaizkigun gaztetxoak, gure artekoekin konparatuta, luxuzko baldintzetan bizi direla ematen du.

Hainbat kritikatan homosexualitatea era ausarta agertzen duen liburua dela irakurri ahal izango duzue; baina protagonista bere sentimenduekin konturatutakoan, bere buruaren etengabeko justifikazioan arituko da.

Idazleak tesia –homosexualitatea ez dela ezer txarra- mantendu eta azpimarratu behar izanak kontakizuna zapaldu eta asperduraren gurpilean sartzen du gehiegitan.

Rafa L.

BIHOTZ AUSARTA

BIHOTZ AUSARTA
Joanes Urkixo
(Alfaguara-Zubia, 1996)



Urtzi maiteminduta dago, baina nola esan Oihanari? Neskari bere amodioa aitortzeko puntuan dagoenetan, ausartu ez eta mutilaren frustrazioa handitzen doa. Ikasketetan gauzak ere ez doazkio ondotxo eta hau guztia gutxi balitz, badirudi Txispas aurrea hartzen ari zaiola eta Oihanaren “lagun kuttun ofiziala” postua lortzeko puntuan dagoela. Noizbait koldarkeria alde batera utzi bere buruarekin konfidantza hartu eta benetako Bihotz Ausarta bihurtu behar izango du Urtzik. Ausartuko al da?

Kontatzen den istorioa inozo samarra da, pertsonaiak oso sinple eta alde bakarrekoak dira, baina maitagarri egiten zaizkigu. Bestalde kontakizunak ez dauka sorpresa handirik eta badakigu ia hasieratik gauzak ondo aterako zaizkiola protagonistari. Hala ere, gustagarri egiten zaizkigu pasadizoak, eta gu hunkitzera ere iritsiko dira batzuetan.

Gaizki bukatzen diren istorioekin nazkatu samar baldin bazaude; liburua bukatutakoan ezpainetan irribarre inozoa eduki nahi baduzu; zuk ere Urtzik bizi duen amodio-zorionaren partaide izan nahi baduzu; oso neska edo mutil erromantikoa bazara... liburu hau zuretzat da egina. Ausartu zaitez “Bihotz Ausarta”rekin!

Rafa L.

BIDELAPURRAK, MATXINOAK ETA KUTUN ESTIMATUA

BIDELAPURRAK, MATXINOAK ETA KUTUN ESTIMATUA
M.A. Mintegi
(Ibaizabal, 2007)

Mintegiren libururik irakurri izan dugu orain baino lehen !. Idazleak bisita ere egin zigun maiemminduen egunean. Oraingoan proposatu nahi dizuegun liburu honetan, poliziakotik eta historiatik duen istorio bat ekarriko digu. Igartza kapitaina herrira dakarren diligentziari lapurreta egin eta bertan bidaiari zihoan neskatoa bahitu egingo dute ezezagun batzuek.
Igartza desagerarazitako neska askatzen eta gaizkileek ekintza hartan bertan berari kendutako kutuna berreskuratzen saiatuko da.

Kontakizuna erritmo handiz, zuzen eta indartsu, hasten bada ere; erdialdera bizitasuna galdu eta nahastu egiten da. Izan ere, irakurleari matxinada garaian bizi izandako kale giroa irakurleari erakusteko-edo, idazleak batera eta bestera erabiliko du protagonista helburu argirik gabe eta istorioa –inolako beharrik gabe- larregi korapilatuz.
Beste aldetik, pertsonaiak nahikoa muturrekoak dira, oso sinpleak, ez oso sinesgarriak. Bereziki pelikulako gaiztoak inozo eta tontoak dira oso.

Esanak esanda ere, istorioa gustagarria da eta martxa handikoa; erraz irakurtzen dena – Migel Angel Mintegik erabiltzen duen hizkera natural eta erakargarriak ere asko laguntzen du honetan.
Agian historiaren txatalak derrigorrez txertatu izanak gehigitxo behartu egin du istorioaren haria. Matxinadaren kontakizuna eta Igartza kapitainaren abentura ez dira hain ondo itsatsi… eta kutunarena?

Rafa L.