SUKKWAN IRLA

 

 

SUKKWAN IRLA

(Legend of a Suicide, 2008)

David Vann

(Denonartean, 2012)

 

                Roy ez zuen nahi, baina azkenean aitarekin joango da Alaskako irla bakarti batera urtepasa. Aita zaintzea du helburu, bere buruaz beste egin zezan beldurrez baitzegoen familia osoa. Natura biluzian, zaila da aita-semearen arteko elkarbizitza eta negu gogorrerako prestaketa lanetan murgildurik dauden bitartean eramangarria bada ere, elurte betierekoaren eraginpean ezinezkoa da. Pertsonaia biak bere baitara bilduko dira. Zoritxarrak bietako bat eramango du eta bestea ihesean abiatuko da, kulpa-sentimenduetatik eta ezinatiko ezinezko ihesean.

                Jim, aita, harreman egonkorretan ez da seguru sentitzen eta zehazki zer den ez dakien zerbaiten bila dabil. Gizon bakartia da, baina bakarrik egoteari beldur dio. Royk, hamahiru urteko semeak, aita maite du, baina bere aitaren umezain izatea langintza astuna suertatuko zaio: bere bizitzari uko behar izan dio aitarena gordetzearren.

                Ez abenturarik, nahiz eta mugimendu handiko hainbat pasarte izan. Ez natura-libururik paisaia deskribapen topekoak baditu ere. Kontakizuna latza, itogarria, depresiboa. Hasieran geldoa, oroitzapen eta hausnarketen gainean eraikita; bukaeran, isolamendua apurtutakoan, ihesa ero baten kronika bihurtuko dena.  

                Oso indartsu eta ondo sentitzen garenean irakurtzeko istorioa. Baxu samar bagaude, hobe paso egitea.

 

Rafa L.



612 EURO

 

 

612 EURO

Jon Arretxe

(Erein, 2013)

          Toure lapurreta bitxi baten argiketari egingo dio aurre oraingoan, Bizkaiko azken meatzariaz ezkonduta dagoen Marisari bere jostailutxoa eta hortzordeak ohostu baitizkiote. Ustegabean familiakoak izango ditu lapurra –Cisse– eta haren semea. Ustezko anaia hau droga asunto itsusietan nahastuko da eta erahilda azalduko da. Hilketaren ondorioz, Garan haren semearen zaintza  gehituko da Touran dauzkan arduren zerrendara. Eta gure azti-ikertzailearen fereken zain dauden emakumeen zerrenda luzearen amaieran (zer dauka Toure honek emakumeek horren biziki maite dezaten?) ume errugabearen izena azalduko da Toureren behar gorriaz.

             Bideozaintzak Sanfrantziskoko bertsio ofiziala ematen digun artean, auzoko pertsonaiek bizi ahal izateko ahaleginetan diharduen  jendearen eguneroko errealitatea erakutsiko dute gordin, baina umoretsu. Pobrezian; baina, agian, alai bizi den jendea irudikatuz. Bilbo Zuriaren oso azaleko kritikatxo leuna eginez. Ironiaz hitz egiten zaigu bilbotar peto-petoak diren opera, Ledesmako poteoa, Begoñako ezkontzak edota Athletic berari buruz.

             Istorioa ahul samarra begitandu zaigu. Toure atzera eta aurrera dabil istorioan zehar, baina ez da ezertan zentratzen. Gai asko ukituta, ezin batean sakondu. Orohar, aurreko 19 kamera baino eutsiago izanda ere, gordinegia eskola-irakurketa gisa gomendatzeko.

 

Rafa L.

 

FENIXAREN ITZULERA (CODE LYOKO - 3)

 

FENIXAREN ITZULERA (CODE LYOKO – 3)

Davide Morosinotto

(Mezulari, 2011)

 

            Bere garaian Waldo Schaefferrek antolatutako inguru birtualeko diseinuan sandbox batzuk eratu zituen Lyokon: Mirror, Lehenengo Hiria. XANAk eta Green Phoenixekoek interes handia dute Lehenengo Hiriko gaztelua ganatzeko, hura arma gisa erabilita lor litekeen boterea mugagabea litzatekeelako.

            Gure gazte koadrillakoek, bestalde, Aelitaren gurasoak topatzeko ahaleginetan jarraitzen dute eta Mirroren Hopperren eguneroko birtuala ikusi eta aurreko historiaren hainbat pasarte ilun argituko zaizkie. Saio hauetan gazteetako batzuk geratuko dira mundu birtualetik atzera atera ezinik. Gainera, fabrika zaharreko ordenagailua Hannibal Magoren eskutan, Hermitageko scannerra geratuko zaie bakarrik gazteei mundu birtualerako ate.

            XANAk eta Magok ituna eginda eta ia tresneria guztiaren jabe; bide bakarra geratzen zaie Jeremy eta lagunei: Waldoren lankide ohiak –kasualitatez, gaztetxoen gurasoak- bildu eta galdutako oroitzapenak berreskuratu arazi ondoren, scanenerra atondu, isolatutako lagunak etxeratu eta arerio boteretsuak garaitzeko ahaleginetan dihardu.

 

            Seriearen aurreko liburuen freaky bidetik jarraitzen du istorioak. Narrazioa korapilo batera iritstakoan beti dago cyberbide bat aurrera egiteko eta, egia esan, irudimen handiko soluzioak izaten dira. Horregatik liburuak ez zuen merezi eman zaion bukaera: oso borroka standard eta txaf eta txof motako eszena ez oso imaginatiboarekin.

 

            Jeremy Belpoisen aurreko bi liburuak gustatu bazaizkizu, gustura irakurriko duzu hau ere. Hori bai, hobe saga hurrenkeran, hasieratik hasita, irakurtzea. Oraingo honek aurrekoen erreferentzia asko dauzka eta zaila izango zaizu hau bada Code Lyokoren zure lehenengo liburua.

 

Rafa L.