EZ
ZUTEN EZER ERANTZUN
Oier
Santos
(Erein,
2012)
Koadrilako
gehienak unibertsitatean hasi dira ikasturte honetan. Neska-mutilak maila
ertainekoak dira (eskuinaldeko bailarakoak) eta bistan da kontsumorako joera
itzelaren menpe bizi direla. Parrandarako ametsetan daude uneoro: alkohola eta
sexua. Baina “paradisu” honetan bizi izandako zoriona hutsal eta iraungaitza
zapuztera etorriko da hondartzan antolatu duten festa beroan gertatuko den
zerbait. Danelek eta Elak osatutako bikotea izango da istorioaren gunea Jaitz
tartean paratzen den artean.
Istorioaren
hariak daukan trataera da atentzioa gehien ematen duena. Historia hasieratik
kontatzen dizkiguten kapituluak, “zera” hura gertatu ondorengoa kontatzen
dizkigutenekin tartekatzen baitira. Baliteke antolaketa honek jakinmina apur
bat areagotzea, baina dexente zailtzen du irakurketa patxadatsua. Pasarte batzuk
sinesgaitzak dira erabat, Nikolek pistola nola lortzen duen esaterako. Pertsonaiak
niri ez zaizkit oso sinesgarriak egin, baina azken boladan urrun samar nabil “parrandromoetatik”
eta ez naiz oso ondo enteratzen. Kontatuko didazue irakurritakoan.
Izan
ere, ez dakit zergatik, baina irakasleari gehiegi atsegin ez zaizkion eta
ikasleak zoratzen dituzten kontakizun horietako baten aurrean ote gauden zalantza
daukat… eta zuetako askok irakurtzea aukeratuko duzuela susma nezake.
Rafa L.