IRAGANIK GABE

IRAGANIK GABE

Felipe Juaristi

(Erein, 2017)

     Venezia neska gazteak gizona topatu du parkean, jipoituta, galduta eta aurpegia desitxuratuta. Etxera eraman du eta aitona Abelen laguntzaz sendatu egin du eta zaindu. Nikolas jarri dio gizonari berak ez baita gauza bere izenarekin gogoratzeko, ezta beste ezerekin ere. Aitonak polizia jakinaren gainean jarri beharko luketela pentsatzen du. Venezia, aldiz, liluratuta dago lagun berriarekin eta bere ondoan izateko egin ahalak egingo ditu. Istilu ederrean sartuko dira. Ez dugu gehiago kontatuko.

     Istorioa hunkibera izateko elementu tipikoak ditu: neska abandonatua, aitona amultsua, munstro onbera, polizia zintzoak. Istorioa nahasi samarra da eta saltoka dabil pertsonaia batetik bestera. Egiantz handirik ez, ezta beharrik ere.

     Bada gustorago irakurri dugun Juaristiren lanik, baina honek ere merezi du. Irakurri eta komentatu.

Rafa L.

Liburuaren hasiera irakurri nahi izanez gero:
http://www.erein.eus/media/primeros_capitulos/primer_capitulo1219.pdf

Eta egilea Arantxa Iturberekin solasean Euskadi Irratian:
http://www.eitb.eus/eu/irratia/euskadi-irratia/programak/arratsean/osoa/4812491/felipe-juaristi-iraganik-gabe-arratsean-euskadi-irratian/

POLITIKA ZIKINA

POLITIKA ZIKINA

Iñaki Irasizabal

(Elkar, 2017)

     Udal hauteskundeak izan dira hirian. PSE-EEk uste baino emaitzak kaskarragoa lortu ditu. Artean alkatetsa izan den Ainhoa dimisioa ematera behartu dute orain. Martak hor ikusi du bere aukera eta, langabezian geratu berri den Joseba bere mutil-lagunaren lankidetzaz, alkatetzarako asaltoa prestatzen hasiko da. Ainhoa partidu barneko azpi jokoetan zakur zaharra izatez aparte,laguntzaile azkarra eta aparta du: Pipermin. Buruz buru arituko dira talde biak zein hobeto kokatu barne borrokarako.

     Artean kazetari interesatuak, partidukideei traizio egiteko beti prest dauden militante inbiriaz gainezkakoak, beste alderdietako jende fin eta atsegina; mota guztietako giza-espezimenak azalduko dira.

     Zeharka bada ere gai asko ikutuko dira: euskara, jenero indarkeria, pobrezia... apuntetxoak dira.

     Hasieran, desagertu den Idoia, legebiltzarreko aholkularia, protagonista dela ematen du; gero Marta izango da istorioaren zentroa eta, azkenean, Joseba egingo da kontakizunaren jabe. Nahasgarri samarra. Pertsonaiak ez dira oso sinesgarriak. Askotan era bitxi eta barregarrian jokatzen dute.

     Istorioa oso pusketa labur eta arinetan ematen da: irakurerraza. Oso ondo ulertzen ez den denbora saltoa (eta txertatutako istorioa) du hasieran. Sare-sozialetan dago nobela honetan ere istorioaren gakoa. Gazte literaturan deus ex machina erabiliegia jada.

    Ez dugu politikagintzari buruzko sekretu handiak ikasiko, baina ordu parea entretenituak pasa ditzakegu.

Rafa L.

Egilearen hitzak:https://www.youtube.com/watch?v=mswIyI0AyTk