GOGOA LEGE

GOGOA LEGE

Manu Lopez Gaseni
(Baporea, 2005)

 

                XXII. mendean gaude. Xarmanta doktorea Marte inguruan dabilen Delta espazio estaziora iritsi da lanera. Bertako meatzarien bizi baldintzak hobetu nahiean dihardularik, giza-klonen bizitza luzatu dezakeen material genetikoarekin egin du topo (Troyako zaldi genetikoa). Hilezkortasun-nahiak sutuko ditu gizakiak, estralurtarren trikimailuan eroriko direnak, eta Lurrak alienigenen menpean geratuko da. Delta estazioa libratuko da. Xarmanta eta Nikolai gaztearen gain geratuko da etorkizuna.

                Trama handirik gabe interesgarria egiten da istorioa eta bizi eta bitxi egiten da. Argibide zientifikoak korapiltsu samarrak egiten dira; baina, agian, beharrezkoak dira istorioa ulertuko bada. Irakurle heldutxoa eskatzen duen liburua da.

                Zientzia fikzioko kontakizun apaltxo, baina gustagarria.

 

Rafa L.

 

MAITE-MAITE ILE-APAINDEGIA

Maite-maite ile-apaindegia

Marie-Audie Murail
(Elkar, 2012)

 

                Louis Feyrieres ez dabil oso txukun eskolan. Mutilaren aitak, zirujau ospetsuak, etengabean jartzen dio eredu gisa Ludovike, ospitaleko lankide baten semea eta Louisen ikaskidea. Apur bat mokoraino dago Louis Ludovike Jasonekin.

                Eskolako praktikak egiteko ordua iritsita, amona joaten den ile-apaindegian egingo diote txoko bat Louis gazteari. Han giro atsegin eta lasaia topatu eta ofizioarekin –eta bertako jendearekin- zaletzen hasiko da mutila eta eskola betiko utzi nahirik ile-apainketa hartu nahi izango du bizibide. Mutil bizkorra da, iaioa eta gauzak aidean ikasten dituena.

                Maite-maite ile-apaindegian ia semetzat hartuko duen Madame Maiterekin egingo du topo. Eta etengabe bera xaxatzen diharduen Priscille, langintzako sekretuak erakutsiko dizkion Lucky eta jipoitzen duen bikotea jasan behar duen Clara  erakargarria ezagutuko ditu.

                Bricek, aitak, betidanik gutxietsi izan du eskulana eta gogor joko du semeak egindako aukeraren kontra. Mutilak, estreinakoz bizitzan, aitarekin talka egingo du eta bien arteko enfrentamenduak goia joko du.

 

                Pasarte solte eta laburrez osatutako kontakizuna. Pertsonaia asko pasatzen da istorioan zehar eta horrek mugimendu eta bizitasuna ematen dio; baina ez digu astirik emango pertsonaien bizipenak sakonetik ezagutzeko. Gai asko (eskola-porrota, bakardadea, aukeratu beharraren estresa, amodioa, emakumeen aurkako bortizkeria…) ukitu izan dira, oso gainetik ukitu. Giro burgestxoko protagonista batzuk (eskola pribatu garestiak, tenis kluba…) eta jende xeheagoa egingo dute bat istorioan, baina aparteko kontrasterik gabe.

 

                Bukaerako istorioa pastelegi bilakatu, tentsio-puntua galdu eta sakabanatu egiten da. Hala ere gustura irakurri egiten den liburua da. Denbora-pasa balekoa.

 

Rafa L.

 

 

1002. GAUA

1002. GAUA

Xabier Mendiguren
(Pamiela, 2010)

 

     Leonardok, Veneziako Dogoak, Chiara alaba ezkondu nahi izango du Simeon Dalmaziako erresumaren oinordekoarekin. Horretarako gazte biek gutunen bidez egingo dute elkar ezagutzea. Neska zoraturik dago Adriatikoren bestaldetik iristen zaizkion eskutitz fin eta sentiberekin eta pozik egiten ditu Simeonekin batzekoak. Baina harekin Splitera bueltan, senarra esposatu berria astakirten hutsa dela konturatzen da azkar asko neska. Hala ere, haurdun geratu da, eta aitari bisitan joan nahi izango zitzaiola-eta Veneziara bueltatzeko baimena lortzen du Kristoforo Simeonen aitarengandik.

     Ontziratu dira eta jaiotetxera bidean, itsasoan, pirata batzuen erasoa jasan eta Aljerreraino eramango dituzte Chiara eta Otto idazkaria; haien truke erreskate galanta eskuratzeko asmotan. Chiara ahaleginduko da bere bahitzaileengandik ihes egiten.

     Hogeita hamar kapitulu labur eta bizitan ematen zaigun istorioa, oso erritmo handikoa. Liburuaren tituluaz aparte badago  ekialdeko ipuinen girora eramatenn gaituen zerbait. Gozatu ederra hartu dut istorioa irakurtzen. Ia hogei urtean Mendiguren bazterrean (kastigatuta) utzita, merezi izan du berriz ere berreskuratzea.

 

Rafa L.