YOLANDA
Pierre Lhande
Euskaldunen lurralde garbi eta fededunetara Flandratik etorriko dira arrotzak bazterrak nahastera eta herriko alaba euskaldun ederra laidotzera. Horregatik euskaldunek behar dugu arrotzekin mesfidati izan eta gure lurraldetik bota. Izan ere, zertarako behar dugu kanpokorik gu baldin bagara hoberenak? Jakina da: olari hoberenak, itsasgizon hoberenak, kantari finenak, dantzari lerdenenak... euskaldunak gara.
Kanpoko guztia mehatxu gisa ikusten du nobelaren egileak, eta “euskaldun fededunei” ohartarazten die argi ibil daitezen ohitura arrotz eta pekatuzkoekin.
Kontatzen den istorioa oso da laburra, xinplea, tolesgabea. Neska ontziratuaren erromantzea ekarriko digu gogora; baina, oraingoan, euskaldun zainartek beren nesken ohorea babesten jakingo dute.
Bide batez, euskal folkaren erakusleihoa izango da kontakizuna eta egilearentzat euskaltasunaren muina bide diren aintzinako lan giroa, familia ohiturak, dantzak eta toberak erakutsiko zaizkigu; dena bertso askoz horniturik emaitza herrikoia izan dadin.
Bere garaiko fruitua dugu nobelatxo hau: kristautasun ofiziala, hizkuntza joera garbizalea, nekazal giroaren goraipamena eta abar puri-purian zeuden sasoiko emaitza.
Hara! Hemen ere Joanes agertu zaigu! Kasualitatea ote?
Hala ere, oso gustura irakurri dut istorioa eta ordubete zoragarria eman dut.
Eskerrik asko, armiarma!
Rafa L.
Pierre Lhande
Euskaldunen lurralde garbi eta fededunetara Flandratik etorriko dira arrotzak bazterrak nahastera eta herriko alaba euskaldun ederra laidotzera. Horregatik euskaldunek behar dugu arrotzekin mesfidati izan eta gure lurraldetik bota. Izan ere, zertarako behar dugu kanpokorik gu baldin bagara hoberenak? Jakina da: olari hoberenak, itsasgizon hoberenak, kantari finenak, dantzari lerdenenak... euskaldunak gara.
Kanpoko guztia mehatxu gisa ikusten du nobelaren egileak, eta “euskaldun fededunei” ohartarazten die argi ibil daitezen ohitura arrotz eta pekatuzkoekin.
Kontatzen den istorioa oso da laburra, xinplea, tolesgabea. Neska ontziratuaren erromantzea ekarriko digu gogora; baina, oraingoan, euskaldun zainartek beren nesken ohorea babesten jakingo dute.
Bide batez, euskal folkaren erakusleihoa izango da kontakizuna eta egilearentzat euskaltasunaren muina bide diren aintzinako lan giroa, familia ohiturak, dantzak eta toberak erakutsiko zaizkigu; dena bertso askoz horniturik emaitza herrikoia izan dadin.
Bere garaiko fruitua dugu nobelatxo hau: kristautasun ofiziala, hizkuntza joera garbizalea, nekazal giroaren goraipamena eta abar puri-purian zeuden sasoiko emaitza.
Hara! Hemen ere Joanes agertu zaigu! Kasualitatea ote?
Hala ere, oso gustura irakurri dut istorioa eta ordubete zoragarria eman dut.
Eskerrik asko, armiarma!
Rafa L.
liburua jaisteko helbidea: http://klasikoak.armiarma.com/idazlanak/L/LhandeYolanda.htm
No comments:
Post a Comment