KRESALA

KRESALA

Domingo Agirre

(1906)

                 Kontakizunetan agertzen diren harien artean, Anjel eta Mañasiren arteko amodio historia gorabeheratsuak hartuko du leku nagusia. Izan ere, Mañasi –neska txiroa– ontzi jabearen semearekin maitemindu da. Baina Anjelen familiak  bere mailako norbaitekin elkartu nahi du etxeko mutila. Mañasi kanpora joango da neskame, mutil galanta ahaztu nahirik. Eta aberastasuna maitasunaren gainetik dagoela erakutsi nahi duten hainbat herrikide gogor arituko dira gazte biak elkar ez daitezen.

                Duela mende pasatxoko gizartea marrazten zaigun nobelan. Beste gai batzuk ere azalduko zaizkigu: arrantzaleen bizimodu latz eta nekosoa; emakumeen status penagarria; euskal jendeen kristau-fede errotuegia; herri txikiko jaun txikien jauntxokeria galantak; abadeen pentsamendu nagusikeria; jai, festak eta dolu egunak; itsasoaren haserre betierekoa.

               

                XX. mendearen hasieran prentsan atalka argitara emandako eszena solteak osatzen dute kontakizuna, 1906. urtean liburu batean bildu zirenak, eta kontakizunaren lotura ahulak argi erakusten du jatorri hau. Pertsonaiak alde bakarrekoak dira, xinpleak. Kontakizuna kronologikoki emanda dago. Ez dago atzera-saltorik. Narratzailea orojakilea da, batzuetan irakurleei ere zuzentzen zaiguna. Bizkaieraz dago idatzita. Itsasoari buruzko hitz berri piloa ikasteko aukera.

                Gure ohitura-nobeletako bat. Klasikoa. Hizkera, lexikoa… horiek dira gaur eguneko irakurlearentzat eduki litzakeen interesguneak; bestela, egia esan, istorioa bera ez da oso erakargarria.

Rafa L.

 egilea

Arranondo, hau da, Ondarroa.

Beñat Sarasola Sautrelan:

 www.eitb.eus/eu/telebista/programak/sautrela/bideoak/osoa/1507006/bideoa-kresala-liburuaren-kritika-benat-sarasolaren-eskutik/